Τουταγχαμών

Αιγύπτιος φαραώ (2η χιλιετία π.Χ.) της 18ης δυναστείας, διάδοχος του Aχενατόν, του αιρετικού βασιλιά τον οποίο διαδέχτηκε μετά τον θάνατό του, το 1358 π.Χ. Το όνομά του ήταν αρχικά Τουτανχ - Ατόν (ζωντανή εικόνα του Ατόν) και τροποποιήθηκε σε Τουτ-ανχ-Αμόν όταν, μετά τον θάνατο του Αχενατόν, αποκαταστάθηκε πάλι η λατρεία του Άμμωνα εναντίον της θρησκείας του Ατόν, την οποία ο προκάτοχός του είχε προσπαθήσει να επιβάλει στην Αίγυπτο. Πέθανε έπειτα από βασιλεία μόλις 8 ή 9 ετών, χωρίς να κάνει τίποτε το αξιόλογο, αλλά ο T., αν και ήταν μια από τις πλέον ασήμαντες μορφές της μακραίωνης ιστορίας της Αιγύπτου, είχε την εξαιρετική τύχη να γίνει, 33 αιώνες μετά τον θάνατό του, ο περιφημότερος ίσως από όλους τους φαραώ της Αιγύπτου. Ο τάφος του ήταν πραγματικά ο μόνος αιγυπτιακός τάφος –και ίσως ένας από τους πολυτελέστερους– που έφτασε σχεδόν άθικτος έως τις αρχές του 20ού αι., όταν ανακαλύφθηκε (1922) από μια αγγλική αρχαιολογική αποστολή, που βρήκε θησαυρούς χρυσών κοσμημάτων, πολύτιμων λίθων και καλλιτεχνημάτων που κανείς δεν μπορούσε να υποπτευθεί. Αρκεί να αναφερθεί ότι οι πελώριοι θάλαμοι, που περιείχαν τη σαρκοφάγο με τη μούμια του (ο μεγαλύτερος είχε διαστάσεις 5,20 x 3,35 x 2,75 μ.) ήταν όλοι επενδυμένοι με χρυσάφι, ενώ η σαρκοφάγος, που ζύγιζε πάνω από 200 κιλά, ήταν ολόκληρη από χρυσάφι. Ο φαραώ Τουταγχαμών (στο κέντρο) σε τοιχογραφία στην Κοιλάδα των Βασιλέων του Λούξορ.